Hi Mirjam,

[…] We hadden wederom een hele fijne bevalling. Om 1.00 werd ik wakker van de weeën maar heb nog kunnen doen alsof er niks aan de hand was. Dat was jouw tip die ik elke keer goed toe pas 😉 Dus lekker in bed blijven liggen tot het echt niet meer kon. Om 3.00 wilde ik op de bal gaan zitten. X had beneden al het bevalbad opgezet, de open haard aan en muziek aan. Dus ik ook naar beneden. De weeën werden intenser maar nog niet zo erg dat ik het niet kon verdragen. Omdat het de vorige keer zo snel ging belden we toch maar even de verloskundige om alvast een seintje te geven. Tot een uur of 5.00 kon ik de ween rustig opvangen. Daarna werd het intenser. We vroegen m’n moeder of ze rond 6.00 bij ons kon zijn om de jongens op te vangen als ze wakker zouden worden. Toen ze binnen kwam veranderde er iets bij mij – de weeën waren nu echt heftig en ik was nu echt in beval-land. Boven hoorde mijn moeder aan mijn geschreeuw dat het snel ging gebeuren, dus haalde om 6.30 de jongens uit bed en nam ze mee naar huis. Om 6.45 werd xx geboren. Ook al was het baby nummer 3, the moment of despair was er zeker weer. ‘Ik kan niet’ riep ik en tegelijkertijd wist ik dat ik er dus bijna was. X en de verloskundige hielpen me om in ‘Ik kan het wel’ te komen, dat bleven we herhalen met z’n 3en. Net het zetje in de rug wat ik nodig had om xx naar buiten te persen. Ik ving haar zelf op in het bevalbad. En ik had voor het eerst geen hechtingen. Hoe fijn! Echt een betere start had ik niet kunnen wensen.