In de vroege ochtend kreeg ik pijnlijke harde buiken. Ik ben lekker tegen mijn vriend aan gaan liggen en weer verder gaan slapen. ‘s Ochtends is S. altijd om 6:00 wakker en krijgt dan de borst. Dit zorgde ervoor dat de harde buiken steeds pijnlijker werden. Ik ben toen een tijd gaan douchen en onder de douche kreeg ik heel regelmatig stevige weeën. S. was niet lekker en wilde terug naar bed. Ik heb mijn vader een berichtje gestuurd of hij stand-by wilde staan om S. op te komen halen.
Ondertussen was J. beneden het bevalbad aan het oppompen. De weeën kwamen daarna minder snel achter elkaar en duurden minder lang. Dit zorgde ervoor dat ik twijfelde of het niet allemaal hele intense voorweeën waren. Om 10:30 kwamen de weeën weer ongeveer om de 1,5 minuut. Ik kon ze goed opvangen door te lopen, op handen en knieën te zitten en mijn uitademing te gebruiken. Ik had bij elke wee de gedachte: deze wee helpt mee. Dit zorgde ervoor dat ik me echt open kon stellen voor de weeën.
Om 11:00 toch maar weer mijn vader gebeld om S. op te halen. Inmiddels was S. ook wakker geworden en alleen maar aan het huilen omdat ze zich zo ziek voelde. Om 11:45 was S. opgehaald en ben ik het bad ingegaan. Dit voelde gelijk heel fijn en ontspannen. Om 12:40 voelde ik heel lichte persdrang in het staartje van de wee. Ik heb toen tegen J. gezegd dat hij de verloskundige moest bellen. De verloskundige at nog even snel een broodje en zou er dan aankomen.
Om 12:50 voelde ik echte persdrang en heb ik J. gevraagd nogmaals te bellen. Door de cursus heb ik besproken met de verloskundige dat als ze er nog niet zouden zijn, ik gewoon zachtjes aan mee ging persen. J. zat op een stoel naast het bad, ik hield zijn handen vast en zat op een knie en steunde op een voet en ben op het einde van de wee mee gaan persen. Ik voelde de baby langzaam zakken en eerst de vruchtzak eruit komen. J. en ik waren beide heel ontspannen en hadden er vertrouwen in. De vruchtzak brak en het hoofdje zakte nog wat meer naar beneden. Bij de volgende wee kwam de verloskundige binnen. Ze liep gelijk naar boven om hydrofiele doeken te pakken voor de baby. Ondertussen werd het hoofdje geboren, ik voelde zelf heel goed wanneer ik moest stoppen met persen en moest gaan zuchten. De verloskundige kwam erbij en vroeg of ze me moest helpen of dat ik de baby zelf aan wilde pakken. Ik wilde de baby zelf gaan aanpakken. Het lukte niet om hem er zonder wee verder uit te persen. Bij de volgende wee kwam hij er heel soepel uit en pakte ik hem zelf aan. Van onder water keek hij ons aan en konden wij hem heel goed bewonderen, dit was een heel speciaal moment. Hij had bij de overgang uit het water een beetje moeite met zelf gaan ademen. De overgang was iets te ontspannen verlopen. Maar met een paar keer stevig wrijven ging hij goed ademen.
Helaas kregen we vrij snel na de geboorte van M. een telefoontje van mijn ouders dat S. een koortsstuip had gehad van 2 minuten en daarna niet meer goed alert werd, dus dat ze onderweg waren naar het ziekenhuis. J. is naar het ziekenhuis gegaan en we hebben de kraamzorg gebeld om te komen. Ondertussen bleef de verloskundige bij mij. S. bleek een dubbele oorontsteking te hebben. In het ziekenhuis kreeg ze nog een koortsstuip op J. zijn schouder. Gelukkig was alles verder goed en mocht ze met J. mee naar huis. 2,5 uur na de bevalling had ik twee slapende kindjes op mn borst liggen. Het was allemaal even schrikken, maar wat een rijkdom!
Naomi
